Κεφάλαιο – 7
Απαραίτητες εντολές DOS
Εισαγωγή
Ενώ προσπαθούμε να ανακτήσουμε τα δεδομένα από το δίσκο, εξαρτάται από την περίπτωση απώλειας δεδομένων πόση προσπάθεια απαιτείται για την ανάκτηση της απώλειας. Σε πολλές περιπτώσεις, είναι πιθανό, εάν έχουμε επαρκή γνώση ορισμένων σημαντικών εντολών DOS (Disk Operating System), να ανακτήσουμε δεδομένα με λιγότερες προσπάθειες.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να μπορούμε να ανακτήσουμε δεδομένα χωρίς προγραμματισμό μόνο με τη χρήση αυτών των εντολών με δυσκολία.
Υποθέτω ότι δεν γνωρίζετε τίποτα για το DOS και τις εντολές του. Σε αυτό το κεφάλαιο της εισαγωγής εντολών DOS θα μάθουμε μόνο για εκείνες τις εντολές που μπορεί να μας βοηθήσουν στην ανάκτηση των δεδομένων μας. Πρώτα από όλα θα ρίξουμε μια ματιά στην εξέλιξη του MS – DOS.
Σύντομο Ιστορικό
Το λειτουργικό σύστημα MS – DOS βασίζεται στην οικογένεια μικροεπεξεργαστών Intel 8086. Το MS – Το DOS έχει εξελιχθεί από ένα απλό πρόγραμμα φόρτωσης σε ένα εξελιγμένο, σταθερό λειτουργικό σύστημα για προσωπικούς υπολογιστές.
Λειτουργικό σύστημα δίσκου Microsoft (MS-DOS) Έκδοση 1.0
Η IBM ανέπτυξε αυτόν τον υπολογιστή στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Η Microsoft ανέπτυξε το MS-DOS 1.0. Κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1981, αποτελούνταν από 4000 γραμμές πηγαίου κώδικα γλώσσας assembly και εκτελούνταν σε 8 kilobyte μνήμης.
Λίγο αργότερα, το 1982, κυκλοφόρησε η έκδοση 1.1 του MS-DOS και λειτουργούσε με δισκέτες διπλής όψης 320 kb. Οι εκδόσεις του DOS που διατίθενται στην αγορά από την IBM ονομάζονται IBM-DOS ή PC-DOS.
MS-DOS Έκδοση 2.0
Όταν η IBM ξεκίνησε την ανάπτυξη ενός σκληρού δίσκου 10 megabyte, η Microsoft άρχισε να εργάζεται για την ανάπτυξη της έκδοσης 2.0 του DOS, η οποία θα είχε σχεδιαστεί για να υποστηρίζει τον σκληρό δίσκο. Μέχρι αυτό το σημείο, το DOS 1.0, σύμφωνα με την κληρονομιά του, είχε σχεδιαστεί για περιβάλλον δισκέτας. Ένας από τους σημαντικότερους περιορισμούς στο DOS 1.0 είναι ότι ο κατάλογός του περιορίζεται σε έως 64 αρχεία.
Το MS-DOS έκδοση 2.0 σχεδιάστηκε έτσι ώστε να περιλαμβάνει ένα ιεραρχικά σχεδιασμένο σύστημα αρχείων. Ένα ιεραρχικό σύστημα αρχείων είναι σημαντικό στο ότι οποιοσδήποτε κατάλογος μπορεί να περιέχει τόσο αρχεία όσο και άλλους υποκαταλόγους. Τα ιεραρχικά συστήματα αρχείων χρησιμοποιούνταν ήδη στο λειτουργικό σύστημα UNIX, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως πλατφόρμα ανάπτυξης του λειτουργικού συστήματος MS-DOS/IBM-DOS. Στην πραγματικότητα, ορισμένες από τις υποκείμενες έννοιες του MS-DOS είναι παρόμοιες με τις αντίστοιχές τους στο UNIX.
MS-DOS Έκδοση 3.0 έως 5.0
Η έκδοση 3.0 κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1984 για την υποστήριξη του IBM PC/AT. Η έκδοση 3.1 κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1984 και περιείχε υποστήριξη δικτύου. Η έκδοση 3.2 του Ιανουαρίου 1986 υποστήριζε δίσκους 3,5 ιντσών. Το 1987 ακολούθησε η έκδοση 3.3 της IBM, με κύριο σκοπό την υποστήριξη της σειράς υπολογιστών IBM PS/2.
Η έκδοση 3.3 του MS-DOS πρόσθεσε πολλές νέες δυνατότητες και εντολές. Η Compaq έκδοση 3.31 του DOS επέτρεπε διαμερίσματα σκληρού δίσκου μεγαλύτερα από 32 megabyte.
Η έκδοση 4.01 του MS-DOS διαβάζει επίσης διαμερίσματα μεγαλύτερα από 32 megabyte. Αρχικά εκδόθηκε ως MS-DOS 4.0, ορισμένα μικρά σφάλματα οδήγησαν στην έκδοση της αναβαθμισμένης έκδοσης 4.01 με διάφορες επιδιορθώσεις. Αυτή η έκδοση πρόσθεσε πλήρεις οθόνες, μια διεπαφή που βασίζεται σε μενού που ονομάζεται DOS SHELL και επιπλέον υποστήριξη για Προδιαγραφές διευρυμένης μνήμης.
Η έκδοση 5.0 σχεδιάστηκε ως αντικατάσταση όλων των προηγούμενων εκδόσεων του DOS. Με το DOS 5.0 τόσο η IBM όσο και η Microsoft πουλούσαν το ίδιο DOS ακόμη και η τεκμηρίωση ήταν παρόμοια. Οι απαιτήσεις σε μνήμη μειώθηκαν σημαντικά. Έγιναν σημαντικές βελτιώσεις στην υποστήριξη για εκτεταμένη και εκτεταμένη μνήμη.
Ο επεξεργαστής DOS «ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ» συμπεριλήφθηκε σε αυτήν την έκδοση του DOS. Το DOS SHELL είναι εντελώς νέο. Το QBASIC εισήχθη για να αντικαταστήσει τα BASICA και GWBASIC. Αυτή η έκδοση προσέφερε έναν τρόπο ανάκτησης δεδομένων που είχαν χαθεί κατά λάθος τουλάχιστον μερικές φορές.
MS-DOS Έκδοση 6.0
Η έκδοση 6.0 περιλάμβανε πολλά νέα προγράμματα για τη βελτίωση της απόδοσης του DOS. Περιλάμβαναν:
- Microsoft Double Space, ένα ενσωματωμένο πρόγραμμα συμπίεσης δίσκου που αύξησε τον διαθέσιμο χώρο στο δίσκο με τη συμπίεση αρχείων
- Microsoft Mem Maker, ένα πρόγραμμα βελτιστοποίησης μνήμης που διευκολύνει τη μετακίνηση προγραμμάτων οδήγησης συσκευών και προγραμμάτων που μένουν στη μνήμη από τη συμβατική μνήμη στην επάνω περιοχή της μνήμης
- Ένα βελτιωμένο πρόγραμμα οδήγησης συσκευής EMM386.EXE που παρέχει πρόσβαση σε περισσότερα ανώτερα μπλοκ μνήμης
- Βελτιωμένες εντολές loadhigh και devicehigh που σας επιτρέπουν να καθορίσετε την περιοχή μνήμης στην οποία θα φορτώσετε ένα πρόγραμμα
- Microsoft Backup, ένα πρόγραμμα που διευκολύνει τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας των δεδομένων σας
- Microsoft Anti-Virus, ένα πρόγραμμα που μπορεί να εντοπίσει και να αφαιρέσει διαφορετικούς ιούς υπολογιστών
- Microsoft Undelete, ένα βελτιωμένο πρόγραμμα που σας δίνει τη δυνατότητα να επιλέξετε ένα ή τρία επίπεδα προστασίας σε περίπτωση που διαγράψετε κατά λάθος ένα αρχείο,
- Η δυνατότητα να συμπεριληφθούν περισσότερες από μία ρυθμίσεις παραμέτρων στο αρχείο CONFIG.SYS. Η δυνατότητα παράκαμψης εντολών εκκίνησης όταν ενεργοποιείτε τον υπολογιστή σας
- Βοήθεια MS-DOS, μια πλήρης ηλεκτρονική αναφορά στις εντολές MS-DOS
MS-DOS Έκδοση 7.0 (Windows 95)
Το DOS παρέχεται με Windows 95 για συμβατότητα προς τα πίσω με εφαρμογές DOS και Windows 3.x. Ας δούμε την εξέλιξη του MS – DOS σε Windows στον παρακάτω πίνακα:
| MS – DOS Version |
Notes and Comments |
| MS- DOS 1.0 |
First operating system on IBM PC in 1981 |
| MS- DOS 1.25 |
Double sided disk support and bug fixes added |
| MS- DOS 2.0
|
Παρουσιάστηκε με το IBM PC/XT το 1983 και με την υποστήριξη ιεραρχικής δομής αρχείων και προσθήκης σκληρών δίσκων. |
| MS- DOS 2.01 |
2.0 with international support |
| MS- DOS 2.11 |
2.01 with bug fixes |
| MS- DOS 2.25 |
Support for Extended Character sets |
| MS- DOS 3.0 |
Support for 1.2MB floppy disks and larger hard disks added |
| MS- DOS 3.1 |
Support for Microsoft networks added |
| MS- DOS 3.2 |
Support for 3.5 inches disks added |
| MS- DOS 3.3 |
Generalized code page (font) support |
| MS- DOS 4.0 |
Support for logical volumes larger then 32 MB and Visual shell |
| Windows 1.0 |
Graphical user interface for MS – DOS |
| Windows 2.0 |
Compatibility with OS/2, Presentation Manager |
| Windows 95 |
Used Version 4.00.950 |
| Windows 95 Se |
Used Version 4.00.1111 |
| Windows 98 |
Used Version 4.10.1998 |
| Windows 98 Second Edition |
Used Version 4.10.2222 |
| Windows Millennium |
Used Version 4.90.3000 |
| Windows NT |
Used Version 4.0 |
| Windows 2000 |
Used Version 5.00.2195 |
| Windows XP |
Used Version 5.1.2600 |
Απαραίτητες Εντολές
Ας μάθουμε μερικές σημαντικές εντολές που μπορεί να είναι χρήσιμες ενώ προσπαθούμε να ανακτήσουμε δεδομένα με τεχνικές προγραμματισμού και μη:
ATTRIB
Η εντολή ATTRIB χρησιμοποιείται για την εμφάνιση, τον ορισμό ή την αφαίρεση ενός ή περισσότερων από τα τέσσερα χαρακτηριστικά, μόνο για ανάγνωση, αρχειοθέτηση, σύστημα και κρυφά που μπορούν να αντιστοιχιστούν σε αρχεία και καταλόγους. Συνήθως χρησιμοποιείται για την αφαίρεση χαρακτηριστικών μόνο για ανάγνωση, κρυφών και συστήματος, ώστε ένα αρχείο να μπορεί να μετακινηθεί ή να διαγραφεί ή επίσης για να τα ρυθμίσει έτσι ώστε να μην είναι δυνατή.
Σύνταξη:
Για να εμφανίσετε τις ρυθμίσεις χαρακτηριστικών όλων των αρχείων στον τρέχοντα κατάλογο:
ATTRIB
Για να εμφανίσετε τα χαρακτηριστικά ενός καταλόγου:
Όνομα καταλόγου ATTRIB
Για να εμφανίσετε τα χαρακτηριστικά ενός αρχείου:
Όνομα αρχείου ATTRIB
Για να ορίσετε ή να αφαιρέσετε χαρακτηριστικά ενός αρχείου ή καταλόγου:
ATTRIB [ + | - R] [ + | - A] [ + | - S] [ + | - H] [directory|filename] [/S]
+ Sets an attribute, - Clears an attribute.
| R |
Read-only file attribute. |
| A |
Archive file attribute. |
| S |
System file attribute |
| H |
Hidden file attribute. |
| /S |
Processes files in all directories in the specified path. |
Το χαρακτηριστικό Read-Only επιτρέπει την πρόσβαση σε ένα αρχείο αλλά όχι την τροποποίηση. Το χαρακτηριστικό System δεσμεύεται συνήθως για αρχεία που είναι απαραίτητα για τη σωστή φόρτωση του DOS ή των Windows. Τα αρχεία και οι κατάλογοι με το σύνολο χαρακτηριστικών Hidden δεν εμφανίζονται συνήθως στις λίστες καταλόγων ή στα πλαίσια διαλόγου Open Files.
Ο συνήθης λόγος για την απόκρυψη φακέλων είναι επειδή είναι σημαντικοί για τη λειτουργία του συστήματος ή του προγράμματος και δεν πρέπει να διαγράφονται ή να μετακινούνται σε περιστασιακές λειτουργίες τακτοποίησης. Οι φάκελοι Hidden και System θα έχουν συχνά επίσης το σύνολο χαρακτηριστικών μόνο για ανάγνωση.
Πολλά χαρακτηριστικά μπορούν να οριστούν ή να διαγραφούν με συνδυασμό διακοπτών, διαχωρισμένων με κενά. Παρόλο που τόσο τα αρχεία όσο και οι κατάλογοι μπορούν να έχουν χαρακτηριστικά που έχουν εκχωρηθεί και διαγραφεί χρησιμοποιώντας το ATTRIB, υπάρχουν διαφορές στον τρόπο συμπεριφοράς τους - η πιο προφανής από τις οποίες είναι ότι οι χαρακτήρες μπαλαντέρ (? και *) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εμφάνιση ή την αλλαγή των χαρακτηριστικών για μια ομάδα αρχείων ενώ οι κατάλογοι πρέπει να ονομάζονται πλήρως. Θα μάθουμε λεπτομερώς για τους χαρακτήρες μπαλαντέρ και τις συντομεύσεις αργότερα σε αυτό το κεφάλαιο.
Η ρύθμιση ενός χαρακτηριστικού αρχείου σε System, Hidden ή Read-Only, θα αποτρέψει τη διαγραφή ή τη μετακίνηση του αρχείου χρησιμοποιώντας εντολές DEL, ERASE ή MOVE, αλλά δεν θα προστατεύσει τα αρχεία από DELTREE ή FORMAT. Παρόλο που μπορεί να οριστεί το χαρακτηριστικό Read-Only ενός καταλόγου, αυτό φαίνεται να εξυπηρετεί λίγο σκοπό.
Πρώτον, το χαρακτηριστικό ισχύει μόνο για τον κατάλογο και όχι για τα αρχεία μέσα σε αυτόν. Επίσης, η ρύθμιση ενός φακέλου σε μόνο για ανάγνωση δεν εμποδίζει τη διαγραφή του, ωστόσο στον Windows Explorer θα εμφανιστεί μια προειδοποιητική ειδοποίηση πριν διαγραφεί ή μετακινηθεί ο φάκελος.
Για να εμφανίσετε τα χαρακτηριστικά ενός αρχείου με το όνομα "readme":
ATTRIB readme
To assign the Read-Only attribute to the file "readus.txt", use:
ATTRIB readus.txt +R
To remove the System and Hidden attributes from "data19.txt":
ATTRIB -S -H data19.txt
To hide the directory "c:\mynotes"
ATTRIB +H c:\mynotes
To hide the files, but not the directories in the C:
ATTRIB +H c:*.*
CD (or CHDIR)
Changes (or displays) the current directory on the specified drive.
Syntax:
To display the current directory:
CD [drive:]
To change the current directory:
CD path
Διαδρομή Αλλάζει τον τρέχοντα κατάλογο σε διαδρομή. Κάθε μονάδα δίσκου έχει το δικό της "τρέχον κατάλογο" που παραμένει "τρέχον"; μέχρι να αλλάξει, αλλάζοντας έτσι τον τρέχοντα κατάλογο της μονάδας δίσκου c: δεν θα επηρεάσει την τρέχουσα κατάσταση καταλόγου οποιασδήποτε άλλης μονάδας δίσκου. Για να μεταβείτε στον τρέχοντα κατάλογο σε διαφορετική μονάδα δίσκου, απλώς εισαγάγετε το γράμμα και την άνω και κάτω τελεία της μονάδας.
If the current drive is c:, to enter the directory "
c:\windows\java"
CD \windows\java
Εάν ο τρέχων κατάλογος είναι ήδη "c:\windows", το μόνο που χρειάζεται είναι:
CD java
Για να αλλάξετε τον τρέχοντα κατάλογο "c:\windows\java" στον γονικό κατάλογο "c:\windows":
CD..
Ας υποθέσουμε ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεστε στον διευθυντή "c:\windows\java\notes\klip\", τώρα εάν θέλετε να μεταβείτε απευθείας στον κατάλογο των Windows, απλώς αυξήστε τις δύο ακόμη τελείες (..) που κάναμε στην προηγούμενη περίπτωση, σαν αυτό
CD….
Εάν ο τρέχων κατάλογος στη μονάδα c: είναι "c:\windows\notes" and the current directory on the e: drive is "e:\movie", then to copy all files from "e:\movie" to "c\windows\notes":
COPY e:*.* c:
To copy all files from "e:\downloads" to the root directory of c:
COPY e:*.* c:\
CHKDSK
Το CHKDSK χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της κατάστασης ενός δίσκου, τη διόρθωση ορισμένων σφαλμάτων του δίσκου και την εμφάνιση μιας αναφοράς κατάστασης που δείχνει τυχόν σφάλματα που βρέθηκαν στον πίνακα εκχώρησης αρχείων (FAT) και στη δομή καταλόγου. Το CHKDSK εμφανίζει επίσης μια περίληψη της χρήσης του δίσκου. Εάν εντοπιστούν σφάλματα στο δίσκο, το CHKDSK εμφανίζει ένα προειδοποιητικό μήνυμα.
Σύνταξη:
CHKDSK [path] [/F] [/V]
Path Specifies the drive and directory to check.
/F Fixes errors on the disk.
/V Displays the full path and name of every file on the disk
Το SCANDISK μπορεί να ανιχνεύσει και να διορθώσει αξιόπιστα ένα πολύ ευρύτερο φάσμα προβλημάτων δίσκου και γενικά προτιμάται από το κάπως παλιό CHKDSK. Ο διακόπτης /F (για τη διόρθωση τυχόν σφαλμάτων που εντοπίστηκαν) δεν πρέπει να χρησιμοποιείται όταν εκτελείται οποιοδήποτε πρόγραμμα εκτός από το DOS και το ίδιο το CHKDSK.
Το CHKDSK δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μονάδες δίσκου που έχουν δημιουργηθεί με χρήση SUBST, ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μονάδες δίσκου δικτύου. Στο win98, το CHKDSK δεν ελέγχει το δίσκο, αν και εξακολουθεί να παρέχει ορισμένα βασικά δεδομένα
Δεν πρέπει να σαρώνετε το δίσκο με CHKDSK ή SCANDISK ή οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα σάρωσης δίσκου, εάν ο δίσκος σας έχει καταστραφεί ή υπάρχει κάποιο λογικό σφάλμα στους τομείς εκκίνησης, όπως οι κατάλογοι MBR, DBR, FAT ή root. Μπορεί να παραμορφώσει τις πληροφορίες δεδομένων σας και να δυσχεράνει την ανάκτηση. Όχι μόνο αυτό, ενδέχεται να μην ανακτήσετε πλήρως τα δεδομένα. |
CLS
Διαγράφει την οθόνη αφήνοντας μόνο τη γραμμή εντολών και τον κέρσορα.
Syntax:
CLS
COMMAND
Ξεκινά ένα νέο αντίγραφο του Command Interpreter.
Σύνταξη:
ΕΝΤΟΛΗ [διαδρομή] [συσκευή] [/Διακόπτες]
Μονάδα διαδρομής και κατάλογος που περιέχει command.com. Αυτό πρέπει να καθοριστεί εκτός εάν το command.com βρίσκεται στον ριζικό κατάλογο.
Συσκευή συσκευής για χρήση για είσοδο και έξοδο εντολών. Από προεπιλογή αυτό είναι το πληκτρολόγιο και η οθόνη
/P Κάνει μόνιμο τον νέο Διερμηνέα εντολών.
/E:x Ορίζει το αρχικό μέγεθος περιβάλλοντος [bytes]. Το x πρέπει να οριστεί μεταξύ 256 και 32.768 byte. Η προεπιλογή είναι: 256 byte.
/L:y Μήκος εσωτερικών buffer [byte]. Το y πρέπει να οριστεί μεταξύ 128 και 1.024 byte. Αυτός ο διακόπτης γίνεται αποδεκτός μόνο εάν ο Διερμηνέας εντολών είναι μόνιμος. Πρέπει επίσης να ρυθμιστεί ο διακόπτης /P.
/U:z Μήκος buffer εισόδου [byte]. Το z πρέπει να οριστεί μεταξύ 128 και 255 byte. Η προεπιλογή είναι: ? Αυτός ο διακόπτης γίνεται αποδεκτός μόνο εάν ο Διερμηνέας εντολών είναι μόνιμος. πρέπει επίσης να ρυθμιστεί ο διακόπτης /P.
/MSG Αποθηκεύει όλα τα μηνύματα σφάλματος στη μνήμη. Αυτός ο διακόπτης γίνεται αποδεκτός μόνο εάν ο Διερμηνέας εντολών είναι μόνιμος. Πρέπει επίσης να ρυθμιστεί ο διακόπτης /P.
/LOW Αναγκάζει το COMMAND να διατηρείται σε χαμηλή μνήμη
/Y Βήματα μέσω του προγράμματος δέσμης που καθορίζεται από /C ή /K
Εντολή
/C Εκτελεί την εντολή και εξέρχεται. Αυτός πρέπει να είναι ο τελευταίος διακόπτης στη γραμμή εντολών.
Εντολή
/K Εκτελεί την εντολή και συνεχίζει να εκτελείται. Αυτός πρέπει να είναι ο τελευταίος διακόπτης στη γραμμή εντολών.
COPY
Η κύρια χρήση του COPY είναι η αντιγραφή ενός ή περισσότερων αρχείων σε άλλη θέση, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για συνδυασμό (προσάρτηση και σύνδεση) αρχείων και για απευθείας πληκτρολόγηση σε ένα αρχείο, εκτυπωτή ή άλλη συσκευή.
Syntax:
COPY [/A | /B] source [/A | /B] [+ source [/A | /B] [+ ...]]
[destination [/A | /B]] [/V] [/Y | /-Y]
πηγή Τα αρχεία που θα αντιγραφούν. Αν και αυτή πρέπει να είναι μία παράμετρος, μπορεί να περιλαμβάνει πολλά αρχεία που καθορίζονται με χρήση χαρακτήρων μπαλαντέρ (* ή ?). Μπορεί επίσης να είναι μια έγκυρη συσκευή (π.χ. CON)
μου αρέσει το COPY CON NOTES.TXT
τώρα γράψτε ή αντιγράψτε το κείμενο και βγείτε πληκτρολογώντας το πλήκτρο Ctrl+Z.
προορισμός Ο κατάλογος ή/και το όνομα αρχείου για τα νέα αρχεία. Εάν ο προορισμός δεν έχει καθοριστεί η πηγή αντιγράφεται στον τρέχοντα κατάλογο με το ίδιο όνομα και ημερομηνία δημιουργίας με το πρωτότυπο. Εάν η πηγή βρίσκεται στον τρέχοντα κατάλογο, εμφανίζεται ένα μήνυμα σφάλματος που δηλώνει ότι το "αρχείο δεν μπορεί να αντιγραφεί στον εαυτό του".
αρχείο /A Αναγκάζει το COPY να αντιμετωπίζει το αρχείο ως αρχείο κειμένου ASCII.
αρχείο /B Αναγκάζει το COPY να αντιμετωπίζει το αρχείο ως δυαδικό αρχείο.
/V Επαληθεύει ότι είναι δυνατή η ανάγνωση νέων αρχείων.
/Y Δεν υπάρχει προειδοποίηση πριν από την αντικατάσταση ενός αρχείου.
/-Y Εμφανίζει μια προειδοποίηση και απαιτεί επιβεβαίωση πριν
αντικατάσταση αρχείου.
Όταν χρησιμοποιείται από τη γραμμή εντολών, εάν ένα αρχείο που καθορίζεται στον προορισμό υπάρχει ήδη στην καθορισμένη τοποθεσία, το COPY, από προεπιλογή, θα εμφανίσει ένα προειδοποιητικό μήνυμα και θα απαιτήσει επιβεβαίωση πριν από την αντικατάσταση του παλιού αρχείου. Από την άλλη πλευρά, όταν το COPY χρησιμοποιείται σε ένα αρχείο δέσμης, τυχόν υπάρχοντα αρχεία θα αντικατασταθούν χωρίς προειδοποίηση.
Αυτή η προεπιλεγμένη συμπεριφορά μπορεί να τροποποιηθεί προκαθορίζοντας το /Y | Ο διακόπτης /-Y στη μεταβλητή περιβάλλοντος COPYCMD και αντικαταστάθηκε χρησιμοποιώντας το /Y | Διακόπτης /-Y στη γραμμή εντολών.
Το COPY δεν αντιγράφει αρχεία μήκους 0 byte. Αντίθετα, διαγράφει τέτοια αρχεία. Χρησιμοποιήστε το XCOPY για να αντιγράψετε αυτά τα αρχεία. Η πηγή ή/και ο προορισμός μπορεί να είναι μια κατάλληλη συσκευή (όπως CON, COMx ή LPTx όπου x είναι 1,2,3 εκτός.) αντί για αρχείο.
Ανάλογα με το περιβάλλον, το Copy αντιμετωπίζει τα αρχεία ως δυαδικά ή αρχεία κειμένου ASCII. Από προεπιλογή:
- Κατά την αντιγραφή αρχείων από μια τοποθεσία σε άλλη (ASCII ή όχι), η COPY προϋποθέτει δυαδική λειτουργία,
- Κατά τη σύνδεση αρχείων, το COPY προϋποθέτει τη λειτουργία ASCII,
- Όταν η πηγή ή ο προορισμός είναι μια συσκευή (εκτός από δίσκο), η αντιγραφή προϋποθέτει τη λειτουργία ASCII.
Όταν λειτουργεί σε δυαδική λειτουργία, το COPY καθορίζει την αρχική θέση του αρχείου από τον Πίνακα εκχώρησης αρχείων και αντιγράφει τον αριθμό των byte που έχουν εκχωρηθεί σε αυτό το αρχείο από αυτό το σημείο.
Όταν βρίσκεστε σε λειτουργία ASCII, τα δεδομένα αντιγράφονται έως ότου επιτευχθεί ένας χαρακτήρας End-Of-File (χαρακτήρας ASCII αρ. 26, Ctrl-Z). Αυτός ο χαρακτήρας ΔΕΝ αντιγράφεται, αλλά το COPY προσθέτει έναν χαρακτήρα EOF πριν κλείσει το νέο αρχείο.
Αυτή η περίπλοκη διαδικασία επιτρέπει στο COPY να συνενώνει αρχεία και να λειτουργεί με είσοδο που δεν είναι αρχείο (όπως το πληκτρολόγιο). Στις λίγες περιπτώσεις που η προεπιλεγμένη λειτουργία είναι ακατάλληλη, μπορεί να παρακαμφθεί προσθέτοντας το διακόπτη /A ή /B στα αρχεία προέλευσης και/ή προορισμού, όπως απαιτείται.
Για να αντιγράψετε το "note.txt" στην τρέχουσα μονάδα δίσκου και τον κατάλογο στον κατάλογο "mynotes":
COPY note.txt c:\mynotes
or
COPY note.txt c:\mynotes\
Στην πρώτη περίπτωση, εάν τα "mynotes" ο κατάλογος δεν υπάρχει, "note.txt" αντιγράφεται σε ένα αρχείο με το όνομα "mynotes" στον ριζικό κατάλογο της μονάδας δίσκου C. Στη δεύτερη περίπτωση, ένας "Μη έγκυρος κατάλογος"; θα εμφανιστεί μήνυμα σφάλματος. Για να αντιγράψετε όλα τα αρχεία στα "mynotes" κατάλογο σε έναν κατάλογο με το όνομα "mynotes backup" στη μονάδα δίσκου D:
ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ c:\mynotes\*.* d:\mynotes backup\
Για να δημιουργήσετε ένα αντίγραφο του "note.txt" στην τρέχουσα μονάδα δίσκου και κατάλογο και καλέστε το "program note.txt"
ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ note.txt "σημείωση προγράμματος.txt"
DEBUG
Το DEBUG είναι μια μέθοδος εξέτασης τμημάτων του υπολογιστή σας και εγγραφής κώδικα συναρμολόγησης για την εκτέλεση ορισμένων εργασιών στον υπολογιστή σας. Το MS-DOS 2.x - 4.x χρησιμοποίησε το DEBUG.COM και το MS-DOS 5.x και άνω χρησιμοποίησε το DEBUG.EXE για αυτό.
Το DEBUG.EXE είναι ένα από αυτά τα μικρά προγράμματα που, στα χέρια ενός έμπειρου χρήστη, είναι ένα εκπληκτικά ισχυρό εργαλείο με το οποίο μπορεί κανείς να δει και να επεξεργαστεί τα περιεχόμενα της μνήμης τόσο βραχυπρόθεσμα (RAM) όσο και μακροπρόθεσμα (σκληρό/ μέσα δισκέτας/ταινίας). Κάποιος μπορεί επίσης να μεταγλωττίσει (και, μέχρι ένα σημείο, να απομεταγλωττίσει) κώδικα γλώσσας assembly.
Το DEBUG είναι ένα πρόγραμμα επεξεργασίας byte που επιτρέπει την προβολή και την τροποποίηση αρχείων σε επίπεδο byte. Γενικά συνιστάται καθώς δεν υπάρχει "αναίρεση"; εντολή, οπότε δημιουργήστε ένα αντίγραφο ασφαλείας πριν παίξετε με αυτό. Βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε τι κάνετε όταν χρησιμοποιείτε το βοηθητικό πρόγραμμα DEBUG.
Πρόκειται για ένα ισχυρό εργαλείο προγραμματιστή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκτήσετε πρόσβαση στον υπολογιστή σας σε επίπεδο υλικού. Εάν δεν είστε προσεκτικοί, θα μπορούσατε να προκαλέσετε τέτοια ζημιά, όπως διαγραφή του σκληρού δίσκου ή κλείδωμα του πληκτρολογίου σας.
Σύνταξη:
ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ [όνομα αρχείου]
ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ [[drive:] [διαδρομή] όνομα αρχείου [testfile-parameters]]
[drive:][path]filename Καθορίζει το αρχείο που θέλετε να δοκιμάσετε.
testfile-parameters Καθορίζει τις πληροφορίες της γραμμής εντολών που απαιτούνται από το αρχείο που θέλετε να δοκιμάσετε.
Τρόπος εκκίνησης του DEBUG
Ο DEBUG μπορεί να ξεκινήσει με έναν από τους δύο τρόπους.
Μέθοδος 1:
Στην προτροπή DOS που πληκτρολογείτε
DEBUG (επιστροφή)
Ο ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ θα απαντήσει με την προτροπή της παύλας (-). Όταν εμφανιστεί η προτροπή, το DEBUG σας περιμένει να εισαγάγετε μία από τις πολλές εντολές ενός γράμματος. Η εκκίνηση του DEBUG με αυτόν τον τρόπο θα σας επιτρέψει να εργαστείτε στο εσωτερικό υλικό του υπολογιστή και να προβάλετε τα περιεχόμενα όλης της θέσης μνήμης στη μνήμη RAM. Μπορείτε επίσης να φορτώσετε έως και 128 τομείς μιας δισκέτας ή ενός σκληρού δίσκου και να προβάλετε, να επεξεργαστείτε ή να μετακινήσετε τα περιεχόμενα σε άλλη τοποθεσία.
Το DEBUG ρυθμίζει μια περιοχή εργασίας στη μνήμη 65.535 (δεκαδικών) τοποθεσιών ενός byte που ισούται με FFFF byte σε Hex. Τα πρώτα 256 (δεκαδικά) ή 100 Hex byte αυτής της περιοχής προορίζονται για αυτό που ονομάζεται Πρόθεμα τμήματος προγράμματος (PSP) ενός προγράμματος και δεν πρέπει να τροποποιηθούν με κανέναν τρόπο. Κάθε φορά που φορτώνουμε τομείς ή δεδομένα στη μνήμη με DEBUG, πρέπει να τοποθετούνται σε μια θέση που ξεκινά από τη μετατόπιση 100.
Ένα παράδειγμα εντολής εντοπισμού σφαλμάτων εμφανίζεται στην ακόλουθη γραμμή.
ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ
L 0100 0 0 80 (επιστροφή)
Σε αυτήν την εντολή, Λέμε στον εντοπισμό σφαλμάτων να φορτώσει στη μνήμη ξεκινώντας από μετατόπιση 100, 80 (Hex) τομείς από τη μονάδα δίσκου A που ξεκινά με τον τομέα 0. 80 δεκαεξαδικοί τομείς είναι ίσοι με 128 δεκαδικούς τομείς, οπότε αν κάθε τομέας στο δίσκος, αποθηκεύει 512 byte και, στη συνέχεια, ο συνολικός αριθμός των byte που φορτώνονται στη μνήμη είναι (512 X 128) ή 65.540 byte (Μέγιστο).
Δεύτερη μέθοδος:
Στη γραμμή εντολών του DOS εισάγετε
ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ \path\filename (επιστροφή)
Το DEBUG θα φορτωθεί στη μνήμη μαζί με το αρχείο που καθορίζεται στο πεδίο διαδρομής και ονόματος αρχείου της γραμμής εντολών και θα τοποθετήσει το πρώτο byte του αρχείου στη μετατόπιση 100 της περιοχής εργασίας.
Ξεκινώντας το DEBUG με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να προβάλουμε, να επεξεργαστούμε ή να μετακινήσουμε ένα πρόγραμμα COM ή ένα αρχείο κειμένου ASCII. Αυτός είναι ένας πολύ βολικός τρόπος για τον εντοπισμό σφαλμάτων ή τη διόρθωση ενός προγράμματος COM.
Το MS-DOS θα επιτρέπει μόνο δύο τύπους προγραμμάτων να εκτελούνται υπό τον έλεγχό του και πρέπει να τελειώνουν με τις επεκτάσεις EXE ή COM. Η διαφορά σε αυτούς τους δύο τύπους προγραμμάτων έγκειται στον τρόπο με τον οποίο το DOS χειρίζεται τα τμήματα συντήρησης του προγράμματος.
Αυτή η περιοχή συντήρησης, που συχνά ονομάζεται Πρόθεμα τμήματος προγράμματος (PSP), είναι ένα μπλοκ μνήμης 256 byte που πρέπει να τεθεί στην άκρη από το πρόγραμμα και απαιτείται από το DOS για να επιστρέψει τον έλεγχο στο λειτουργικό σύστημα όταν το πρόγραμμα τερματιστεί.
Χωρίς να υπεισέλθουμε σε πολλές λεπτομέρειες, θα επισημάνουμε τη σημαντική διαφορά μεταξύ αυτών των δύο τύπων προγραμμάτων.
Επέκταση COM
Τα προγράμματα COM είναι πολύ μικρά και συμπαγή προγράμματα που δεν μπορούν να έχουν μέγεθος μεγαλύτερο από 65K byte. Το PSP ενός προγράμματος COM βρίσκεται στις πρώτες 100 θέσεις Hex (256 Dec) του προγράμματος. Η πρώτη εντολή του προγράμματος COM πρέπει να ξεκινά από μετατόπιση 100 στη μνήμη.
Το DOS δημιουργεί το PSP για το πρόγραμμα COM, πράγμα που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να μας απασχολεί αυτό όταν συναρμολογούμε ένα πρόγραμμα. Όλα τα δεδομένα, ο κώδικας και η περιοχή στοίβας βρίσκονται στο ίδιο τμήμα της μνήμης (1 τμήμα είναι 64K).
Επέκταση EXE
Τα προγράμματα EXE μπορούν να έχουν οποιοδήποτε μέγεθος από 200 byte έως 640k byte. Το PSP πρέπει να ρυθμιστεί από τον προγραμματιστή, κατά τη συναρμολόγηση του προγράμματος. Ο προγραμματιστής καθορίζει πού βρίσκεται η πρώτη εντολή στο πρόγραμμα. Το πρόγραμμα EXE χρησιμοποιεί ξεχωριστά τμήματα για την περιοχή δεδομένων, κώδικα και στοίβας στη μνήμη.
Από τη σύγκριση των ιδιοτήτων του αρχείου EXE και COM, μπορείτε να δείτε ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να συναρμολογήσετε ένα πρόγραμμα EXE παρά ένα πρόγραμμα COM. Το βοηθητικό πρόγραμμα εντοπισμού σφαλμάτων σχεδιάστηκε για να λειτουργεί μόνο με ένα πρόγραμμα COM, ρυθμίζοντας την περιοχή PSP κάθε φορά που εισάγουμε τον εντοπισμό σφαλμάτων.
Μόλις στον DEBUG, μπορούμε να ξεκινήσουμε τη συναρμολόγηση ενός προγράμματος στο offset 100 και να μην μας απασχολεί το PSP ή το πού βρίσκονται τα δεδομένα, ο κώδικας και η στοίβα. Είναι δυνατό να δούμε ένα πρόγραμμα EXE με DEBUG εάν μετονομάσουμε το πρόγραμμα με διαφορετική επέκταση πριν το φορτώσουμε στη μνήμη.
Μετά την έναρξη του DEBUG, πληκτρολογήστε ? για να εμφανίσετε μια λίστα εντολών εντοπισμού σφαλμάτων. Για να βγείτε από το DEBUG θα πρέπει να κάνετε "Q" και μπείτε. Για να εκτελέσετε τη ρουτίνα DEBUG, πρέπει να κάνετε "G" και εισάγετε.
Ας δούμε ένα παράδειγμα:
DEBUG <return>
D40:00 <return>
Οι πληροφορίες σχετικά με τις θύρες του υπολογιστή σας θα εμφανίζονται εάν κάποια θύρα απουσιάζει ή δεν ανταποκρίνεται η κατάσταση αυτής της θύρας θα εμφανίζεται ως 00.
Τώρα πληκτρολογήστε Q για να επιστρέψετε.
Q <return>
Μόλις καλέσετε το DEBUG, εμφανίζεται η κάπως κρυπτική "προτροπή DEBUG", μια παύλα (-). Στη γραμμή εντολών, οι ακόλουθες "εντολές DEBUG" ισχύουν:
| Command |
Parameters |
Action |
| ? |
|
This list of DEBUG commands. |
| A |
[address] |
Assemble |
| C |
range address |
Compare |
| D |
[start address [end address | L range]] |
Displays a segment of memory. By default start address is offset 100 of the first free segment of memory, or offset 100 of the segment containing a file loaded by DEBUG. The default end address is 017F ( a range of 128 bytes). |
| E |
address [list] |
Enter |
| F |
range list |
Fill |
| G |
[=address] [addresses] |
Go |
| H |
value1 value2 |
Hex |
| I |
Port |
Input |
| L |
- |
Loads a previously "named" (by N command) file into memory where it can be viewed /edited. |
| L |
Number |
Used with commands accepting a "range" argument to denote a number of bytes. Typically used in arguments as: start address L number. If number should take end address past the end of the segment, then number is truncated so the end address is the last byte of the segment. |
| M |
range address |
Move |
| N |
[path] filename [arglist] |
"Names" a file for DEBUG. A file must be "named" before it can be loaded for viewing/editing. |
| O |
port byte |
Output |
| P |
[=address] [number] |
Proceed |
| Q |
|
Exit DEBUG. |
| R |
[register] |
Register |
| S |
range list |
Search |
| T |
[=address] [value] |
Trace |
| U |
[range] |
Unassembled |
| W |
[address] [drive] [first sector] [number] |
Write |
| XA |
[#pages] |
Allocate expanded memory |
| XD |
[handle] |
de-allocate expanded memory |
| XM |
[Lpage] [Ppage] [handle] |
Map expanded memory pages |
| XS |
|
Display expanded memory status |
DEL (ή ERASE)
Διαγράφει αρχεία με όνομα. Το DEL και το ERASE είναι συνώνυμα.
Σύνταξη:
Για να διαγράψετε ένα αρχείο:
DEL [διαδρομή] όνομα αρχείου [/P]
Όνομα αρχείου Όνομα αρχείου προς διαγραφή.
/P Επιβάλλει επιβεβαίωση πριν από τη διαγραφή κάθε αρχείου.
Για να διαγράψετε όλα τα αρχεία σε έναν κατάλογο με επιβεβαίωση:
Διαδρομή DEL ή
Διαδρομή DEL \*.*
Για να διαγράψετε όλα τα αρχεία σε έναν κατάλογο χωρίς επιβεβαίωση:
Διαδρομή DEL \?*.*
Το DEL δέχεται μόνο μία παράμετρο που καθορίζει τι πρόκειται να διαγραφεί. Ωστόσο, αυτή η παράμετρος μπορεί να γραφτεί χρησιμοποιώντας χαρακτήρες μπαλαντέρ, ώστε να διαγραφούν πολλά αρχεία. Εάν εντοπιστούν περισσότερες από μία παράμετροι, η εντολή ματαιώνεται και εμφανίζεται ένα μήνυμα σφάλματος.
Το
DEL θα ερμηνευτεί με ένα μεγάλο όνομα αρχείου με κενά ως πολλαπλές παραμέτρους, προκαλώντας σφάλμα. Το να περικλείεται το μεγάλο όνομα αρχείου με κενά σε ανεστραμμένα κόμματα λύνει το πρόβλημα. Ας δούμε ένα παράδειγμα:
D:\>del note 2.txt
Too many parameters - 2.txt
D:\>del "note 2.txt"
D:\>_
Η DEL δεν διαγράφει αρχεία που έχουν οριστεί μόνο για ανάγνωση, κρυφά ή/και χαρακτηριστικά συστήματος. Για να διαγράψετε τέτοια αρχεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το DELTREE ή να τροποποιήσετε τα απαραίτητα χαρακτηριστικά με την εντολή ATTRIB.
DELTREE
Διαγράφει αρχεία και καταλόγους, καθώς και όλους τους υποκαταλόγους και τα αρχεία σε αυτούς.
Σύνταξη:
Για να διαγράψετε έναν κατάλογο και όλους τους υποκαταλόγους και τα αρχεία που περιέχονται σε αυτόν:
DELTREE [/Y] κατάλογο
κατάλογος Ο κατάλογος που πρόκειται να διαγραφεί.
/Y Καταργεί τις προτροπές για επιβεβαίωση πριν
διαγραφή.
Για να διαγράψετε όλα τα αρχεία και τους υποκαταλόγους αλλά να αφήσετε τον ίδιο τον κατάλογο:
DELTREE [/Y] κατάλογο\*.*
Για να διαγράψετε ένα αρχείο:
ΔΙΑΓΡΑΨΤΕ [/Y] όνομα αρχείου
Η εντολή DELTREE διαγράφει όλα τα αρχεία που περιέχονται σε έναν κατάλογο ή υποκατάλογο, ανεξάρτητα από το εάν τα αρχεία έχουν επισημανθεί ως κρυφά, συστήματος ή μόνο για ανάγνωση.
Η εντολή DELTREE υποστηρίζει χαρακτήρες μπαλαντέρ, αλλά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με λίγη προσοχή. Εάν καθορίσετε έναν χαρακτήρα μπαλαντέρ που ταιριάζει με τα ονόματα καταλόγου και τα ονόματα αρχείων, τόσο οι κατάλογοι όσο και τα αρχεία θα διαγραφούν.
Πριν καθορίσετε χαρακτήρες μπαλαντέρ με την εντολή DELTREE, χρησιμοποιήστε την εντολή DIR /A για να προβάλετε τα αρχεία και τους καταλόγους που θα διαγράψετε. Είναι επίσης ασφαλέστερο να καθορίσετε την πλήρη διαδρομή για να αποφύγετε τυχόν εκπλήξεις από διφορούμενες προδιαγραφές. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.
Για να διαγράψετε τον κατάλογο NOTES στη μονάδα δίσκου C, συμπεριλαμβανομένων όλων των αρχείων και των υποκαταλόγων του καταλόγου NOTES:
DELTREE c:\notes
Για να διαγράψετε όλα τα αρχεία και τους υποκαταλόγους στον κατάλογο NOTES αφήνοντας έναν κενό κατάλογο NOTES για μελλοντική χρήση και αποφεύγοντας την προτροπή για επιβεβαίωση:
DELTREE /Y c:\notes\*.*
Για να διαγράψετε το αρχείο recover.doc μόνο για ανάγνωση στον κατάλογο c:\data χωρίς να επαναφέρετε τα χαρακτηριστικά:
DELTREE /Y c:\data\recover.doc
DOSKEY
Το DOSKEY είναι ένα TSR που έχει σχεδιαστεί για να βοηθά στην εργασία από τη γραμμή εντολών διευκολύνοντας την επεξεργασία της γραμμής εντολών, απομνημονεύοντας προηγούμενες εντολές και έχοντας τη δυνατότητα εγγραφής μακροεντολών.
Syntax:
To load DOSKEY:
DOSKEY [/Switches]
| Switches |
what it does |
| /B:xxx |
Sets the size of the buffer for macros and commands. The minimum value of xxx is 256 and the default is 512 (bytes). If DOSKEY is already running, it must be reloaded (with /R) when changing the buffer size. |
| /E:On|Off |
Enables|Disables the display of commands when a macro plays. E(Echo) is On by default. |
| /F:filename |
Retrieves filename - a text file containing a list of macros in the form Macroname=Text |
| /H |
Displays all commands stored in memory. (This list will not be redirected to a file). |
| /I|O |
Specifies whether text is entered in Insert or Overstrike mode by default. In either case the alternative mode can be selected by using <Insert> but the default is reset as soon as <Enter> is used. The default mode is Overstrike. |
| /K:xx |
Sets the size of the keyboard type-ahead buffer. The default is 15 (characters). If DOSKEY is already running, it must be reloaded (with /R) when changing the buffer size. |
| /L |
Sets the maximum size of the line edit buffer. The default is 128 (characters). |
| /M |
Displays a list of all DOSKEY macros currently in the buffer. This list can be redirected to a text file using standard Dos redirection (>) |
| /R |
Installs a new instance of DOSKEY. If DOSKEY is already running, the buffer is cleared of both macros and the Command Line history. Note that installing a new instance of DOSKEY does not remove the previous instance. Thus each use of /R takes another 5K of conventional/upper memory. |
| Macroname |
The name of the macro. This is a string of one or more characters possibly modified by the Ctrl and/or Alt keys. |
| Text |
The text string to be assigned to Macroname. This will typically be one or more DOS commands along with appropriate parameters and/or switches. |
To create a DOSKEY macro:
DOSKEY Macroname=Text
To run a macro:
Macroname
| Switches |
what it does |
| /B:xxx |
Sets the size of the buffer for macros and commands. The minimum value of xxx is 256 and the default is 512 (bytes). If DOSKEY is already running, it must be reloaded (with /R) when changing the buffer size. |
| /E:On|Off |
Enables|Disables the display of commands when a macro plays. E(Echo) is On by default. |
| /F:filename |
Retrieves filename - a text file containing a list of macros in the form Macroname=Text |
| /H |
Displays all commands stored in memory. (This list will not be redirected to a file). |
| /I|O |
Specifies whether text is entered in Insert or Overstrike mode by default. In either case the alternative mode can be selected by using <Insert> but the default is reset as soon as <Enter> is used. The default mode is Overstrike. |
| /K:xx |
Sets the size of the keyboard type-ahead buffer. The default is 15 (characters). If DOSKEY is already running, it must be reloaded (with /R) when changing the buffer size. |
| /L |
Sets the maximum size of the line edit buffer. The default is 128 (characters). |
| /M |
Displays a list of all DOSKEY macros currently in the buffer. This list can be redirected to a text file using standard Dos redirection (>) |
| /R |
Installs a new instance of DOSKEY. If DOSKEY is already running, the buffer is cleared of both macros and the Command Line history. Note that installing a new instance of DOSKEY does not remove the previous instance. Thus each use of /R takes another 5K of conventional/upper memory. |
| Macroname |
The name of the macro. This is a string of one or more characters possibly modified by the Ctrl and/or Alt keys. |
| Text |
The text string to be assigned to Macroname. This will typically be one or more DOS commands along with appropriate parameters and/or switches. |
To create a DOSKEY macro:
DOSKEY Macroname=Text
To run a macro:
Macroname
| DOSKEY Commands |
What it does |
| Left/Right cursor |
Moves the cursor back/forward one character. |
| Ctrl + Left/Right cursor |
Moves the cursor back/forward one word. |
| Home/End |
Moves the cursor to beginning/end of line. |
| Up/Down cursor |
To scroll up (and back) through the list of stored commands. Each press of the "up" key recalls the previous command and displays it on the command line. |
| Page Up/Down |
Recalls the oldest/most recent command in the buffer |
| F1 |
Copies the next character from the Template to the Command Line |
| F2 + key |
Copies text from the Template up to (but not including) key. |
| F3 |
Copies the Template from the present character position to the Command Line. |
| F4 + key |
Deletes the characters from the present character position up to (but not including) key. |
| F5 |
Copies the current command to the Template and clears the Command Line. |
| F6 |
Places an end-of-file character (^Z) at the current position of the Command Line. |
| F7 |
Displays a numbered list of the command history. |
| Alt-F7 |
Deletes all commands stored in the buffer. |
| Chars + F8 |
Entering one or more characters Chars followed by F8 will display the most recent command beginning with Chars. Pressing F8 again will display the next most recent command beginning with Chars, and so on. |
| F9 + Command# |
Displays the designated command on the command line. |
| Alt-F10 |
Deletes all macro definitions. |
To delete a macro:
DOSKEY Macroname=
DOSKEY Special Characters
Οι ακόλουθοι ειδικοί χαρακτήρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μακροεντολές για τον έλεγχο των λειτουργιών εντολών:
| Characters |
What is does |
| $G |
Redirects output – equivalent to the redirection symbol > |
| $G$G |
Appends output to the end of a file - equivalent to the append symbol >> |
| $L |
Redirects input - equivalent to the symbol < |
| $B |
Sends macro output to a command - equivalent to the pipe symbol | |
| $T |
Separates commands when creating macros or typing commands on the DOSKEY command line |
| $$ |
Use for the $ sign |
| $1 to $9 |
Represents any command-line parameters that can be specified when the macro is run. Comparable with the %1 to %9 characters in batch programs |
| $* |
Represents command-line information that can be specified when macroname is written. $* is similar to the replaceable parameters $n except that everything typed on the command line after macroname is substituted for the $* in the macro. |
DIR
Displays the list of Files and Subdirectories in a Directory.
Syntax:
DIR [drive:] [path] [filename] [/Switches]
| Switch |
What Is does |
| none |
By default, DIR displays:
- a header comprising the disk's volume label and serial number;
- a list of all files and subdirectories in the current directory in the order they are listed in the FAT except those marked 'hidden' and/or 'system'. Along with each file/directory is its size, date/time of last modification, and long file name;
- a footer comprising the total number of files listed, their cumulative size, and the free space (in bytes) remaining on the disk.
|
| /A [attributes] |
Displays files with and without specified attributes. Multiple attributes can be specified with no spaces between them.
attributes (Using the "-" as a prefix specifies "not")
D Directories
R Read-only files
H Hidden files
A Files modified since last back-up
S System files |
/O
[sortorder] |
List files in sorted order.
If order of sorting is not specified, directories are listed alphabetically followed by files, also listed alphabetically. Any combination of sorting order keys can be specified and files will be sorted in the order of the keys.
sortorder (Using "-" as a prefix reverses the order)
N By name (alphabetic)
S By size (smallest first)
E By extension (alphabetic)
D By date & time (earliest first)
G Group directories first
A By Last Access Date (earliest first) |
| /S |
Displays Files in the specified Directory and all its Subdirectories |
| /W |
Wide list format. File and Directory names are listed in 5 columns |
| /B |
Bare format. Files and Directories are listed in a single column without header, summary, or any details. |
| /L |
Output is in lowercase. |
| /P |
Pauses with each screen, full of information. Press any key to see the next screen. |
| /V |
Forces to Verbose mode. This displays attributes, date last accessed, and disk space allocated for each file, in addition to the standard information. |
| /Z |
Long file names are not displayed in the file listing. |
| /4 |
Displays the date as four digits rather than two. |
Η εντολή DIR δέχεται μόνο μία διαδρομή ως παράμετρο. Τα ονόματα μεγάλων αρχείων και καταλόγου που περιλαμβάνουν κενό διάστημα πρέπει να περικλείονται σε ανεστραμμένα κόμματα. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε χαρακτήρες μπαλαντέρ όπως * και ? για να εμφανίσετε μια λίστα με ένα υποσύνολο αρχείων και υποκαταλόγων.
Το DIR μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τις τυπικές συντομεύσεις περιόδου (.) για την εμφάνιση καταλόγων υψηλότερου επιπέδου. Εάν χρησιμοποιούνται περισσότερες τελείες από αυτές που απαιτούνται για την εμφάνιση του ριζικού καταλόγου, των καταλόγων και των αρχείων.
Όταν χρησιμοποιείτε ανακατεύθυνση για να στείλετε την έξοδο της εντολής DIR σε ένα αρχείο ή σε άλλη εντολή, είναι συχνά χρήσιμο να χρησιμοποιείτε το /A:-D για να παραθέσετε μόνο αρχεία και το /B για να αποφύγετε ξένες πληροφορίες όπως μεγέθη αρχείων, κεφαλίδες και συνοπτικές πληροφορίες. Επίσης, όταν η έξοδος μιας εντολής DIR ανακατευθύνεται μέσω ενός σωλήνα, δημιουργείται ένα προσωρινό αρχείο το οποίο διαγράφεται αυτόματα μόλις ολοκληρωθεί η λειτουργία.
Από προεπιλογή, αυτό το προσωρινό αρχείο βρίσκεται στον κατάλογο που καθορίζεται από το "TEMP" περιβαλλοντική μεταβλητή αλλά, εάν δεν έχει καθοριστεί ή δεν μπορεί να βρεθεί, θα δημιουργηθεί στον τρέχοντα κατάλογο της τρέχουσας μονάδας δίσκου. Εάν η εντολή DIR αναφέρεται επίσης στον τρέχοντα κατάλογο, τυχόν τέτοια προσωρινά αρχεία θα παραληφθούν και θα συμπεριληφθούν στην καταχώριση.
DISKCOPY
Το DISKCOPY χρησιμοποιείται για την αντιγραφή δισκέτας. Οποιαδήποτε δεδομένα στον δίσκο προορισμού αντικαθίστανται.
Σύνταξη:
DISKCOPY drive1: [drive2:] [/1] [/V] [/M]
drive1 Drive που περιέχει δίσκο για αντιγραφή από και προς, εάν ο υπολογιστής διαθέτει μόνο μία μονάδα δισκέτας.
drive2 Drive που περιέχει δίσκο για αντιγραφή εάν διαφέρει από
μονάδα δίσκου1.
/1 Αντιγράφει μόνο την πρώτη πλευρά του δίσκου.
/V Επαληθεύει ότι οι πληροφορίες έχουν αντιγραφεί σωστά.
/M Επιβολή αντιγραφής πολλαπλών περασμάτων με χρήση μόνο μνήμης.
Το DISKCOPY έχει σχεδιαστεί για να αντιγράφει τυπικές δισκέτες δημιουργώντας ένα byte-byte αντίγραφο της δισκέτας προέλευσης στη δισκέτα προορισμού. Το DISKCOPY δεν λειτουργεί με σκληρούς δίσκους, CD, μονάδες δίσκου δικτύου ή μονάδες τύπου Zip, Jazz κ.λπ. Επίσης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη οι δίσκοι προέλευσης και προορισμού πρέπει να είναι του ίδιου τύπου, μεγέθους και χωρητικότητας. Εάν δεν είναι, εμφανίζεται ένα μήνυμα σφάλματος:
EDIT
It is a simple full-screen DOSased ASCII text editor.
Syntax
EDIT [/B] [/H] [/R] [/S] [/nnn] [filename(s)]
/B Forces monochrome mode.
/H Displays the maximum number of lines possible for your
hardware.
/R Load file(s) in read-only mode.
/S Forces the use of short filenames.
nnn Load binary file(s), wrapping lines to nnn characters wide.
filename(s) Specifies initial files(s) to load. Wildcards can also be used.
Για να δείτε τη λίστα με τα πλήκτρα συντόμευσης, μπορείτε να δείτε την ενότητα "Βοήθεια" μενού του επεξεργαστή.
EXIT
Στην περίπτωση του περιβάλλοντος DOS των Windows, η εντολή EXIT χρησιμοποιείται για έξοδο από το κέλυφος του DOS αλλιώς, αν μιλάμε γενικά, Κλείνει από τον διερμηνέα εντολών MS-DOS (COMMAND.COM) και επιστρέφει στο πρόγραμμα που ξεκίνησε τον διερμηνέα εντολών, εάν υπάρχει.
Syntax
EXIT
FC
Compares two files or sets of files and displays the differences between them.
Syntax:
FC [/Switches] file1 file2
| Switch |
What It does |
| /B |
Performs a binary comparison.
The two files are compared byte by byte and there is no attempt to resynchronize the files after finding a mismatch. This is the default mode for comparing files when file1 has an extension of .EXE, .COM, .SYS, .OBJ, .LIB and .BIN or similar to it. |
| /L |
Compares files as ASCII.
The two files are compared line by line and FC attempts to resynchronize the files after finding a mismatch. This is the default mode for comparing files when file1 does not have an extension of .EXE, .COM, .SYS, .OBJ, .LIB and .BIN or similar to it. |
| /LBn |
Sets the number of lines for the internal line buffer.
If the files being compared have more than this number of consecutive differing lines, FC cancels the comparison. Default value of n is 100 |
| /nn |
The number of consecutive lines that must match before the files are declared resynchronized. If the number of matching lines in the files is less than this number, the matching lines are displayed as differences. Default value of nn: 2. |
| /N |
Displays the line numbers on an ASCII comparison. |
| /A |
Abbreviates the output of an ASCII comparison. Only the first and last line for each set of differences is displayed as opposed to the default of every different line. |
| /C |
Disregards the case of letters. |
| /T |
Does not expand tabs to spaces.
By default, tabs are treated as spaces with 1 tab = 8 spaces. |
| /W |
Compresses tabs and multiple spaces to a single space for the comparison. |
Εάν το αρχείο1 περιλαμβάνει χαρακτήρα μπαλαντέρ, όλα τα ισχύοντα αρχεία συγκρίνονται με το αρχείο2. Εάν το αρχείο2 περιλαμβάνει επίσης χαρακτήρα μπαλαντέρ, συγκρίνεται με το αντίστοιχο αρχείο1. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα δυαδικά αρχεία συγκρίνονται για να δούμε αν είναι ίδια ή όχι. Για να δείτε απλώς εάν δύο δυαδικά αρχεία είναι πανομοιότυπα, είναι συχνά πιο γρήγορο να τα συγκρίνετε ως αρχεία ASCII χρησιμοποιώντας το διακόπτη /LB1 για να μειώσετε την έξοδο στο ελάχιστο.
Ας δούμε ένα παράδειγμα των σημαντικών διαφορών στους χρόνους επεξεργασίας. Δοκιμάζοντας τα ακόλουθα παραδείγματα, θα μπορέσετε να κατανοήσετε πώς να χρησιμοποιείτε το FC με τρόπο εξοικονόμησης χρόνου και μπαταρίσματος:
FC c:\windows\command\xcopy.exe c:\windows\command\attrib.exe
FC c:\windows\command\xcopy.exe c:\windows\command\attrib.exe /L
FC c:\windows\command\xcopy.exe c:\windows\command\attrib.exe /L /LB1
FDISK
Το FDISK είναι ένα βοηθητικό πρόγραμμα που βασίζεται στο μενού και χρησιμοποιείται για τη διαμόρφωση και/ή την εμφάνιση πληροφοριών σχετικά με τα διαμερίσματα σε έναν σκληρό δίσκο. Πρέπει να γνωρίζετε τι κάνετε στο περιβάλλον FDISK και θα πρέπει να είστε βέβαιοι ότι το κάνετε, διαφορετικά μπορεί να διαγράψει ή να αλλάξει τις πληροφορίες των κατατμήσεων σας και να υποστείτε την απώλεια των κατατμήσεων, π.χ. δεδομένων.
Για να μπορέσει να αναγνωριστεί ένας σκληρός δίσκος από το DOS, πρέπει να δημιουργηθεί μια κύρια εγγραφή εκκίνησης (MBR). Το FDISK είναι το βοηθητικό πρόγραμμα MS-DOS που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ενός MBR ορίζοντας το μέγεθος και τη φύση των κατατμήσεων ενός σκληρού δίσκου. Το MBR ορίζει περιοχές του δίσκου ως εξής:
- Ένα κύριο διαμέρισμα και/ή
- Ένα εκτεταμένο διαμέρισμα
Ένα εκτεταμένο διαμέρισμα πρέπει να χαρακτηριστεί ότι περιέχει μία ή περισσότερες μονάδες Logical DOS. Εάν αφαιρέσετε διαμερίσματα, θα καταστρέψετε τα πάντα πάνω τους ή, τουλάχιστον, θα δυσκολέψετε πολύ την ανάκτηση δεδομένων. Θα μάθουμε περισσότερα για το Fdisk στην ενότητα Προγραμματισμός Ανάκτησης αυτού του βιβλίου.
ΕΥΡΕΣ
Η εντολή FIND χρησιμοποιείται για την αναζήτηση μιας συμβολοσειράς κειμένου σε ένα αρχείο ή αρχεία. Μετά την αναζήτηση των καθορισμένων αρχείων, το FIND εμφανίζει οποιεσδήποτε γραμμές κειμένου που περιέχουν τη συμβολοσειρά.
Syntax:
FIND [/V] [/C] [/N] [/I] "string" "filename1" "filename2" "filename ..."
| Switch |
What It Does |
| /V |
Displays all lines NOT containing the specified string. |
| /C |
Displays only a count of lines containing the string. If used with /V, FIND displays a count of the lines that do not contain the specified string. |
| /N |
Displays line numbers with the lines. If /C and /N are used together, /N is ignored. |
| /I |
Ignores the case of characters in string. By default FIND is case sensitive and searches for an exact character match. |
| string |
The text string to be found. String must be in inverted commas. |
| filename |
The file(s) to be searched. If filename does not contain spaces, it does not need to be enclosed in inverted commas. |
Εάν το όνομα αρχείου δεν έχει καθοριστεί, το FIND αναζητά την εισαγωγή κειμένου από την τυπική πηγή που είναι συνήθως το πληκτρολόγιο, ένας σωλήνας ή ένα ανακατευθυνόμενο αρχείο. Οι χαρακτήρες μπαλαντέρ δεν γίνονται δεκτοί στο όνομα αρχείου. Επίσης, καθώς τα ανεστραμμένα κόμματα χρησιμοποιούνται για την οριοθέτηση συμβολοσειράς, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν εντός συμβολοσειράς ως μέρος του μοτίβου αναζήτησης.
Για να συμπεριλάβετε ανεστραμμένα κόμματα στη συμβολοσειρά, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε τον "ειδικό χαρακτήρα" διπλά ανεστραμμένα κόμματα ("") τα οποία το FIND ερμηνεύει ως ανεστραμμένα κόμματα στη συμβολοσειρά αναζήτησης. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
Για να εμφανιστούν όλες οι γραμμές από το αρχείο "NOTES.TXT" που περιέχει τη συμβολοσειρά "εργασία για το σπίτι":
ΒΡΕΣ "εργασία για το σπίτι" notes.txt
Εάν η συμβολοσειρά περιέχει ανεστραμμένα κόμματα, αυτά πρέπει να διπλασιαστούν:
ΕΥΡΕΣΗ "Το αποτέλεσμα του ""B.E. Τελευταίο έτος"" δεν έχει εμφανιστεί." Αποτέλεσμα.doc
ΜΟΡΦΗ
Μορφοποιεί έναν δίσκο για χρήση με MS-DOS. Να θυμάστε πάντα ότι τα δεδομένα που είναι αποθηκευμένα στο δίσκο θα διαγραφούν μετά τη μορφή. Να είστε προσεκτικοί και να είστε βέβαιοι πριν χρησιμοποιήσετε την εντολή format και να θυμάστε πάντα να βλέπετε ποιο γράμμα μονάδας δίσκου εισάγετε στην εντολή FORMAT.
Σύνταξη:
FORMAT drive: [/Switches]
| Switch |
What It does |
| /V[:label] |
Καθορίζει μια ετικέτα τόμου. Εάν ο διακόπτης /V παραλειφθεί ή δεν έχει καθοριστεί η ετικέτα, εμφανίζεται μια προτροπή για μια ετικέτα τόμου μετά την ολοκλήρωση της μορφοποίησης. Εάν δεν απαιτείται ετικέτα τόμου, η προτροπή μπορεί να αποφευχθεί προσδιορίζοντας: /V:""
Εάν καθοριστεί μια ετικέτα και μορφοποιηθούν περισσότεροι από ένας δίσκοι σε μια περίοδο λειτουργίας, σε όλους τους δίσκους θα δοθεί η ίδια ετικέτα τόμου. |
| /Q |
Forces the Quick format of a previously formatted disk. The file allocation table (FAT) and root directory of the disk is deleted but it is not scanned for bad areas. |
| /S |
Copies system files to the formatted disk to make it a boot disk. |
| /B |
Allocates space on the formatted disk for system files. |
| /F:size |
Formats a disk to a capacity other than that for which the drive was designed. Size can be: 360, 720, 1.2, 1.44, and 2.88. |
| /T:tracks |
Specifies the number of tracks per disk side. |
| /N:sectors |
Specifies the number of sectors per track. |
| /1 |
Formats a single side of a floppy disk. |
| /4 |
Formats a 5.25-inch 360K floppy disk in a high-density drive. |
| /8 |
Formats eight sectors per track |
| /C |
Tests clusters that are currently marked "bad." By default, if a disk contains clusters that have been marked as "bad", FORMAT does not retest the clusters; it simply leaves them marked "bad". |
Από προεπιλογή, και εκτός εάν χρησιμοποιείται ο διακόπτης /Q. Κάθε τομέας στο δίσκο ελέγχεται κατά τη διαδικασία μορφοποίησης για να διασφαλιστεί ότι ο τομέας μπορεί να αποθηκεύσει σωστά δεδομένα.
Εάν εντοπιστεί κακός τομέας, επισημαίνεται και δεν χρησιμοποιείται. Όταν ολοκληρωθεί η μορφοποίηση, εμφανίζεται ένα μήνυμα που δείχνει τον συνολικό χώρο στο δίσκο, τυχόν χώρο που έχει επισημανθεί ως ελαττωματικό, τον χώρο που χρησιμοποιείται και τον διαθέσιμο χώρο για τα αρχεία. Το FORMAT δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εικονική μονάδα δίσκου που δημιουργήθηκε με την εντολή SUBST.
A fast way to reformat a floppy is:
ren /? | format /q/v:"" > nul
The ren /? part feeds, along with a load of redundant material, an "enter", followed by a "n, enter" in response to FORMAT's prompts. The >nul prevents the display of the somewhat messy mixed up output of the two commands.
LABEL
Η εντολή LABEL χρησιμοποιείται για τη δημιουργία, αλλαγή ή διαγραφή της ετικέτας τόμου ενός δίσκου. Η ετικέτα τόμου ενός δίσκου εμφανίζεται ως μέρος της λίστας καταλόγου μαζί με τον σειριακό αριθμό τόμου, εάν υπάρχει.
Syntax:
LABEL [drive:] [label]
Drive: The location of the disk to be named.
Label The new volume label.
Κανένα Εμφανίζει την τρέχουσα ετικέτα δίσκου, εάν υπάρχουν. Σας ζητά να εισαγάγετε μια νέα ετικέτα ή να διαγράψετε την υπάρχουσα
MD (or MKDIR)
Δημιουργεί έναν κατάλογο. MD και MKDIR είναι συνώνυμα κάνουν τις ίδιες εργασίες.
Syntax:
MD [path] directoryname
MORE
Η εντολή MORE διαβάζει την τυπική είσοδο από ένα αρχείο σωλήνα ή ανακατευθυνόμενο αρχείο και εμφανίζει μία οθόνη πληροφοριών τη φορά. Αυτή η εντολή χρησιμοποιείται συνήθως για την προβολή μεγάλων αρχείων, εξόδου καταλόγου κ.λπ.
Σύνταξη:
MORE [path] filename
MORE < [path] filename
command | MORE [path] [filename]
command a command whose output is to be displayed.
Αρχεία ονόματος αρχείου για εμφάνιση μίας οθόνης τη φορά
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ όνομα αρχείου και ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ < Το όνομα αρχείου είναι συνώνυμα και ισοδύναμα με το όνομα αρχείου TYPE | ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το όνομα αρχείου εμφανίζεται μια οθόνη κάθε φορά. Πατώντας "Enter" εμφανίζει την επόμενη οθόνη. Η οθόνη μπορεί να τερματιστεί ανά πάσα στιγμή πατώντας Ctrl-C. Το MORE αναδιπλώνει αυτόματα το κείμενο ώστε να ταιριάζει στην οθόνη.
Ας εξετάσουμε ένα παράδειγμα μεγάλου αρχείου κειμένου που ονομάζεται BIGFILE.TXT. Τώρα οι ακόλουθες τρεις εντολές θα κάνουν την ίδια εργασία:
TYPE bigfile.txt | MORE
MORE bigfile.txt
MORE < bigfile.txt
MOVE
Μετακινεί αρχεία και καταλόγους από μια τοποθεσία σε άλλη στην ίδια ή διαφορετικές μονάδες δίσκου.
Σύνταξη:
MOVE [/Y | /-Y] [path] filename destination
/Y Καταργεί την προτροπή για επιβεβαίωση δημιουργίας καταλόγου ή αντικατάσταση του προορισμού. Αυτή είναι η προεπιλογή όταν χρησιμοποιείται το MOVE σε ένα αρχείο δέσμης.
/-Y Αναγκάζει μια προτροπή να επιβεβαιώσει τη δημιουργία ενός καταλόγου ή την αντικατάσταση του προορισμού. Αυτή είναι η προεπιλογή όταν χρησιμοποιείται το MOVE από τη γραμμή εντολών.
Εάν αναφέρονται περισσότερα από ένα αρχεία προς μετακίνηση, η διαδρομή προορισμού πρέπει να είναι ένας κατάλογος και τα αρχεία θα διατηρήσουν τα αρχικά τους ονόματα.
RD (or RMDIR)
Αφαιρεί (διαγράφει) έναν κενό κατάλογο. Το RD και το RMDIR είναι συνώνυμα και κάνουν τις ίδιες εργασίες.
Σύνταξη:
Όνομα καταλόγου RD [διαδρομή]
Εάν υπάρχει μια ανάστροφη κάθετο ( \ ) πριν από το όνομα του πρώτου καταλόγου στη διαδρομή, αυτός ο κατάλογος θεωρείται υποκατάλογος του ριζικού καταλόγου στην τρέχουσα μονάδα δίσκου. Εάν δεν υπάρχει ανάστροφη κάθετο πριν από το όνομα του πρώτου καταλόγου στη διαδρομή, ο κατάλογος θεωρείται υποκατάλογος του τρέχοντος καταλόγου.
Επίσης, το RD θα διαγράψει μόνο έναν κενό κατάλογο. Εάν το RD χρησιμοποιείται σε έναν κατάλογο που περιέχει αρχεία ή/και υποκαταλόγους, εμφανίζεται το μήνυμα σφάλματος από τον υπολογιστή.
SCANDISK
Εκτελεί το πρόγραμμα επιδιόρθωσης δίσκου SCANDISK.
Σύνταξη
Για να ελέγξετε και να επισκευάσετε την τρέχουσα μονάδα δίσκου:
SCANDISK
| Δεν πρέπει να σαρώνετε το δίσκο με CHKDSK ή SCANDISK ή οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα σάρωσης δίσκου, εάν ο δίσκος σας έχει καταστραφεί ή υπάρχει κάποιο λογικό σφάλμα στους τομείς εκκίνησης, όπως οι κατάλογοι MBR, DBR, FAT ή root. Μπορεί να παραμορφώσει τις πληροφορίες δεδομένων σας και να δυσχεράνει την ανάκτηση. Όχι μόνο αυτό, ενδέχεται να μην ανακτήσετε πλήρως τα δεδομένα |
Γενικά η έκδοση DOS του Scandisk δεν εκτελείται ενώ εκτελούνται τα Windows. Αντί να σηματοδοτεί ένα σφάλμα, μεταφέρει αυτόματα τον έλεγχο στην έκδοση Windows του Scandisk
TYPE
Η εντολή TYPE χρησιμοποιείται για την εμφάνιση των περιεχομένων ενός αρχείου κειμένου ASCII στην οθόνη.
Σύνταξη:
TYPE όνομα αρχείου
Για να εμφανίσετε αρχεία κειμένου μία οθόνη τη φορά, διοχετεύστε την έξοδο από μια εντολή TYPE στο MORE. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
Για να εμφανίσετε τα περιεχόμενα του ROMI.TXT:
TYPE romi.txt
Εάν το αρχείο είναι πολύ μεγάλο για να χωρέσει σε μία οθόνη:
ΤΥΠΟΣ romi.txt | ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ
XCOPY
Αυτή η εντολή είναι μία από τις πιο σημαντικές εντολές όταν θέλετε να δημιουργήσετε αντίγραφα ασφαλείας των σημαντικών δεδομένων σας ή ακόμα και να δημιουργήσετε την εικόνα ολόκληρης της μονάδας δίσκου σε Αντιγραφή αρχείων και δέντρων καταλόγου.
Το XCOPY είναι παρόμοιο με την εντολή COPY εκτός από το ότι έχει πολλούς περισσότερους διακόπτες που επιτρέπουν σημαντικό έλεγχο του τι ακριβώς αντιγράφεται όταν χρησιμοποιούνται χαρακτήρες μπαλαντέρ.
Σύνταξη:
Πηγή XCOPY [προορισμός] [/Διακόπτες]
πηγή Τα αρχεία και οι κατάλογοι που θα αντιγραφούν. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν χαρακτήρες μπαλαντέρ (* ή ?).
προορισμός Η διαδρομή ή/και τα ονόματα των νέων αρχείων. Εάν ο προορισμός παραλειφθεί, τα αρχεία αντιγράφονται στον τρέχοντα κατάλογο. Εάν ο προορισμός αναφέρεται σε έναν κατάλογο που δεν υπάρχει, δημιουργείται ο κατάλογος. Από προεπιλογή, το XCOPY θα περιορίσει τη λειτουργία του σε αρχεία στον κατάλογο προέλευσης.
| Switch |
What it does |
| /E |
Copies the complete subdirectory structure of source and all files therein. |
| /S |
Copies the complete subdirectory structure of source and all files therein but does not copy empty subdirectories. |
| /T |
Copies the subdirectory structure of source but does not copy any files and does not copy empty subdirectories. To include empty subdirectories, use with the /E switch. |
| /A |
Only copies files with the archive attribute set. |
| /M |
Only copies files with the archive attribute set, turning off the archive attribute of the source files. |
| /H |
Includes files with hidden and system attributes set. |
| /K |
Copies files without resetting the read-only attribute, if set. |
| /R |
Overwrites read-only files. |
| /U |
Only copies files in source that already exist in destination. Can be used with /D to update files with more recent versions. |
|
/D:date |
Only copies files with a 'last modified date' the same as, or later than, date. If date is not specified, all files are copied except for same-named files in the destination directory that have a more recent 'last modified date' than the one in source. |
| /I |
Forces destination to be treated as a directory. The file/directory prompt is suppressed. |
| /Y |
Overwrites existing files without prompting. |
| /-Y |
Prompts before overwriting existing files. |
| /W |
Displays a prompt before starting to copy files. |
| /P |
Prompts for confirmation before creating each destination file. |
| /F |
Displays full source and destination file names while copying. |
| /Q |
Does not display file names or any other messages while copying. |
| /C |
Continues copying even if errors occur. |
| /L |
Displays files to be copied but does not actually copy them. |
| /N |
Copy using the generated short names. This is necessary when copying from a VFAT volume to a FAT volume. |
| /V |
Verifies that new files are readable. |
Από προεπιλογή, το XCOPY δεν θα αντιγράψει αρχεία που έχουν σύνολο χαρακτηριστικών συστήματος ή κρυφών χαρακτηριστικών και επίσης τα αντίγραφα αρχείων μόνο για ανάγνωση δεν έχουν το σύνολο χαρακτηριστικών μόνο για ανάγνωση και όλα τα αρχεία που αντιγράφονται έχουν το σύνολο χαρακτηριστικών αρχειοθέτησης. Από προεπιλογή, το XCOPY ζητά πριν από την αντικατάσταση αρχείων στον προορισμό με αρχεία στην πηγή με το ίδιο όνομα.
Το XCOPY ζητά επίσης οδηγίες εάν υπάρχει ασάφεια εάν ο προορισμός είναι κατάλογος ή αρχείο. Μια ασάφεια εμφανίζεται όταν ο προορισμός δεν αναφέρεται σε έναν υπάρχοντα κατάλογο ή όταν τελειώνει σε "\ ". Για παράδειγμα, ένας προορισμός του name.ext θα μπορούσε να είναι είτε ένα αρχείο είτε ένας κατάλογος. Ας το μάθουμε καλύτερα με τα ακόλουθα παραδείγματα.
Για να αντιγράψετε όλα τα αρχεία και τους υποκαταλόγους από τον κατάλογο σημειώσεων στο δίσκο της μονάδας:
xcopy c:\notes a: /s
or
xcopy c:\notes\*.* a: /s
Για να αντιγράψετε όλα τα αρχεία και τους υποκαταλόγους από τον κατάλογο σημειώσεων που δημιουργήθηκε ή τροποποιήθηκε από τις 9 Δεκεμβρίου 2002 στο δίσκο στη μονάδα δίσκου:
xcopy c:\notes a: /s /d:9/12/02
Δημιουργία της "Εικόνας Drive"
Εάν θέλετε να δημιουργήσετε αντίγραφο ασφαλείας ολόκληρης της μονάδας δίσκου σας σε άλλη ή θέλετε να δημιουργήσετε εικόνα των δεδομένων της μονάδας δίσκου σας "συμπεριλαμβανομένου του λειτουργικού συστήματος και άλλου εγκατεστημένου λογισμικού" σε άλλο σκληρό δίσκο, απλώς δοκιμάστε αυτό:
Γ:\> Xcopy * D: \I\E\C\H
Εδώ το D: υποτίθεται ότι είναι το Ενεργό διαμέρισμα ενός άλλου σκληρού δίσκου. Αυτό θα αντιγράψει ολόκληρα τα δεδομένα της μονάδας πηγής (Συμπεριλαμβανομένου του εγκατεστημένου λειτουργικού συστήματος, λογισμικού, εγγράφου κ.λπ.) ως εικόνα στη μονάδα Προορισμός.
Και μετά από αυτό, εάν εκκινήσετε τον υπολογιστή σας με τη μονάδα προορισμού , θα λειτουργήσει όπως λειτουργούσε η μονάδα πηγής και θα εμφανίσει όλα τα δεδομένα που ήσασταν έχοντας στη μονάδα δίσκου πηγής .
Συντομεύσεις προδιαγραφών, χαρακτήρες μπαλαντέρ και ανακατεύθυνση
Συντομεύσεις
Ένας αριθμός εντολών DOS αναγνωρίζει ορισμένες συντομεύσεις κατά την πλοήγηση μεταξύ καταλόγων. Τα πιο γνωστά από αυτά είναι:
| Shortcut |
Why to use it |
| . |
to refer to the current directory |
| .. |
to refer to the parent directory |
| \ |
to refer to the root directory of the current drive. |
| drive: |
to refer to the current directory on drive |
Ας προσπαθήσουμε να το κατανοήσουμε με τη βοήθεια παραδειγμάτων. Εάν ο τρέχων κατάλογος στη μονάδα c: είναι c:\windows\java\notes, τότε dir c: στο a:\> Το prompt θα εμφανίσει τα αρχεία στο c:\windows\java\notes
- If the current drive and directory is c:\data\docs\letters, then:
- If the current drive and directory is c:\, then:
Μπαλαντέρ
Πολλές εντολές DOS όπως, ATTRIB, COPY, DEL, DELTREE, κ.λπ., αποδέχονται τη χρήση των "μπαλαντέρ" (* και ?). Γενικά οι όροι, * αναφέρεται σε πολλούς χαρακτήρες και ? αναφέρεται σε έναν χαρακτήρα σε ένα όνομα αρχείου ή καταλόγου.
Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους χαρακτήρες στο όνομα οποιουδήποτε αρχείου. Αυτοί οι ειδικοί χαρακτήρες είναι / \ : * ? < > " | που δεν πρέπει να προσπαθήσετε να εισαγάγετε σε ένα όνομα αρχείου. Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη χρήση των χαρακτήρων μπαλαντέρ:
| Wildcard |
What it does |
| *.* |
All files with all extensions. |
| *data*.* |
All files with "data" anywhere in its name. |
| *array.* |
All files with names ending with "array" |
| note?.cpp |
All files named "note" plus one character and with .CPP extensions. This file may be note1.cpp, but not note.cpp. |
| ?t*.* |
All files with an "t" as second letter in their names |
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν χειρίζονται όλες οι εντολές τους μπαλαντέρ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Για παράδειγμα, το DIR * και το DIR *.* θεωρούνται συνώνυμα, αλλά το DEL * θα διέγραφε μόνο αρχεία χωρίς επέκταση.
Ένα κενό που περικλείεται από ανεστραμμένα κόμματα (" ") γίνεται αποδεκτό ως έγκυρη προδιαγραφή αρχείου από το EDIT και το DEL αλλά με αρκετά διαφορετικούς τρόπους.
ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ θα ανοίξει ένα αρχείο χρησιμοποιώντας το όνομα του τρέχοντος καταλόγου. Επομένως, εάν ο τρέχων κατάλογος είναι D:\windows\java\notes, EDIT " " θα δημιουργήσει ένα αρχείο σε αυτόν τον κατάλογο που ονομάζεται "σημειώσεις".
Η DEL αναγνωρίζει " " ως *.* και θα σας ζητηθεί επιβεβαίωση πριν διαγράψετε όλα τα αρχεία στον κατάλογο. Όπως και με το EDIT, ο αριθμός των κενών μεταξύ των ανεστραμμένων κόμματος δεν φαίνεται σημαντικός, αλλά αν δεν υπάρχουν κενά, εμφανίζεται ένα μήνυμα σφάλματος που λέει ότι λείπει μια απαιτούμενη παράμετρος.
Σε αντίθεση με το EDIT, μπορεί να συμπεριληφθεί μια διαδρομή και, εάν είναι, δεν απαιτούνται κενά μεταξύ των ανεστραμμένων κομμάτων. δηλαδή να διαγράψετε όλα τα αρχεία στον τρέχοντα κατάλογο:
DEL ./"" λειτουργεί, αλλά DEL "" δίνει ένα μήνυμα σφάλματος.
Το COPY βλέπει επίσης " " ως *.* και, όπως το DEL, δέχεται μια διαδρομή με αυτό. Σε αντίθεση με το DEL, πρέπει πάντα να υπάρχει ένα κενό μεταξύ των ανεστραμμένων κομμάτων, ακόμη και όταν περιλαμβάνεται μια διαδρομή
Ανακατεύθυνση
Ορισμένες εντολές DOS στέλνουν έξοδο στην οθόνη και/ή απαιτούν είσοδο από το χρήστη. Η ανακατεύθυνση είναι ένας μηχανισμός με τον οποίο η έξοδος μιας εντολής μπορεί να τροφοδοτηθεί είτε σε κάποια άλλη συσκευή, για παράδειγμα, έναν εκτυπωτή ή ένα αρχείο, είτε σε άλλο πρόγραμμα ή εντολή.
Υπάρχουν τέσσερις συναρτήσεις ανακατεύθυνσης:
| > |
Redirect output |
| >> |
Append |
| < |
Redirect input |
| | |
Pipe |
>
Ανακατευθύνει την έξοδο μιας εντολής από την "τυπική συσκευή εξόδου" (συνήθως η οθόνη) σε μια άλλη συσκευή (π.χ. εκτυπωτή) ή σε ένα αρχείο.
Σύνταξη:
Για να ανακατευθύνετε την έξοδο σε μια συσκευή:
Εντολή > Συσκευή
Για να ανακατευθύνετε την έξοδο σε ένα αρχείο:
Εντολή > Όνομα αρχείου
Τα αποδεκτά ονόματα συσκευών είναι, CON (Monitor), PRN (LPT1 - υποτίθεται ότι είναι ο εκτυπωτής), LPT1 - 3 (Παράλληλες θύρες - συνήθως συνδέονται με έναν εκτυπωτή), COM 1 - 4 (Σειρικές θύρες) και NUL (ένα ηλεκτρονικό κενό).
Εάν έχει καθοριστεί οτιδήποτε άλλο εκτός από μια αναγνωρισμένη συσκευή, θεωρείται ότι είναι το όνομα ενός αρχείου. Εάν ένα αρχείο υπάρχει ήδη με το καθορισμένο όνομα αρχείου, αντικαθίσταται χωρίς καμία προειδοποίηση. Ας δούμε μερικά παραδείγματα για να το κατανοήσουμε καλύτερα.
Πιθανώς η πιο συνηθισμένη χρήση αυτής της συνάρτησης ανακατεύθυνσης είναι η αποστολή λιστών καταλόγου στον εκτυπωτή ή η αποθήκευση τους ως αρχείο. Για να εκτυπώσετε μια λίστα ταξινομημένου καταλόγου με όλα τα αρχεία στον κατάλογο των Windows:
DIR c:\windows /o/a > PRN
Για να δημιουργήσετε ένα αρχείο που περιέχει τη λίστα καταλόγου του ίδιου καταλόγου:
DIR c:\windows /o/a > d:\windows.txt
>>
Προσθέτει την έξοδο από μια εντολή στο καθορισμένο αρχείο.
Σύνταξη:
Εντολή >> Όνομα αρχείου
Εάν το όνομα αρχείου δεν υπάρχει, δημιουργείται. Εάν το όνομα αρχείου υπάρχει, η έξοδος από την εντολή προστίθεται σε αυτήν, σε αντίθεση με το > λειτουργία όπου τα πρωτότυπα περιεχόμενα αντικαθίστανται. Ας το καταλάβουμε καλύτερα με παράδειγμα.
Για να προσθέσετε τη λίστα καταλόγου των αρχείων στον κατάλογο c:\windows\system σε αυτόν που δημιουργήθηκε πριν:
DIR c:\windows\system /o/a >> d:\windows.txt
<
Κατευθύνει την είσοδο σε μια εντολή από μια πηγή διαφορετική από την προεπιλεγμένη. Η προεπιλεγμένη πηγή είναι συνήθως το πληκτρολόγιο.
Σύνταξη:
Εντολή < Πηγή δεδομένων
Χρησιμοποιείται γενικά στον προγραμματισμό παρτίδας. Ας το καταλάβουμε με το παράδειγμα. Η ακόλουθη διαδικασία της εντολής DEBUG χρησιμοποιείται για τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας του MBR όπου MBR.BIN είναι το όνομα του αρχείου αντιγράφου ασφαλείας που δημιουργήθηκε μετά από αυτήν την εκτέλεση.
debug mbr.bin
A
MOV DX, 6000
MOV ES, DX
XOR BX, BX
MOV DX, 0080
MOV CX, 0001
MOV AX, 0201
INT 13
INT 20
<Enter>(type nothing)
G
R CX
200
W 6000:0000
Q
Σε αυτό με τη βοήθεια του αρχείου δέσμης φτιάχνουμε δύο αρχεία δέσμης, το ένα περιέχει την εντολή για την έναρξη της εντολής DEBUG και το άλλο για την αποθήκευση άλλων εντολών που θα τροφοδοτηθούν στην εντολή DEBUG ως είσοδος. Αυτό το Αρχείο θα είναι η πηγή δεδομένων για το πρώτο αρχείο. Ας δούμε πώς:
C:\ mbr.bat
Τώρα ας δούμε τι έχει αυτό το MBR.BAT.
| MBR.BAT |
| DEBUG mbr.bin < ttsource.bat |
Και προφανώς το δεύτερο αρχείο με το όνομα TTSOURCE.BAT θα λειτουργήσει ως πηγή δεδομένων για αυτό και θα έχει τις ακόλουθες οδηγίες σε αυτό:
| TTSOURCE.BAT |
| A |
| MOV DX, 6000 |
| MOV ES, DX |
| XOR BX, BX |
| MOV DX, 0080 |
| MOV CX, 0001 |
| MOV AX, 0201 |
| INT 13 |
| INT 20 |
| <enter> (Type Nothing) |
| G |
| R CX |
| 200 |
| W 6000:0000 |
| Q |
|
Ο σωλήνας ανακατευθύνει την έξοδο ενός προγράμματος ή εντολής σε ένα δεύτερο πρόγραμμα ή εντολή.
Σύνταξη:
Εντολή 1 | Εντολή 2
Ας δούμε ένα παράδειγμα πληκτρολόγησης μεγάλου αρχείου κειμένου:
πληκτρολογήστε file.txt |περισσότερα
Σελίδα Τροποποιήθηκε στις: 11/01/2022
Home